هزینه هدر رفته

چرا می رنجیم ؟! هموابستگی ؛ این قسمت : سندروم کنکورد یا هزینه ی هدر رفته !

قدم اول در درمان هموابستگی « اقرار » به عجز است پذیرش ناتوانی خود و این پذیرش علیرغم آنچه در ذهن ما رخنه مرده شکست نیست بلکه اولین قدم پیروزی ست

قدم دوم ایمان آوردن به اسباب معنوی ست علاوه بر این «من » با کالبد های جسم و ذهن و روان از وجودی معنوی برخوردار هستم پس می تونم معنویت را در زندگی ام جاری کنم  

پس به جای اینکه تقدیر خودتو بسپری به هموابستگی هات ، تمامیت خودتو زندگی کن شناور باش در زندگی و آنچه برایش عاجزیم و در کنترل تو نیست بسپار به نیروی برتر معنوی

کاشکی ها را کنار بذار کاش هایی که برای دیگران میگی خودت زندگی کن و به جای کاشکی ها دغدغه ت این « کاش » باشه :

ی کاش که من بدانمی کیستمی
در دایره ی حیات یا چیستمی